วัยรุ่น คือ อนาคตของชาติ เป็นวัยที่เป็นหัวเลี้ยวหัวตอของชีวิต เป็นวัยแห่งการค้นหาตัวเอง ลองผิดลอง
ถูกเพื่อให้รู้ว่าตัวตนที่แท้จริงเป็นอย่างไร ชอบหรือไม่ชอบสิ่งใด เพื่อเลือกเส้นทางเดินในอนาคต การสนับสนุน
ให้เด็กวัยนี้ค้นหาความถนัดและความสามารถของตนเอง สงเสริมให้เด็กรู้จักตัดสินใจเลือกอาชีพโดยคำนึงถึง
ความสนใจและศักยภาพของตนเอง ไม่ทำตามเพื่อน จึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง
แต่ปัจจุบัน พบว่า ยังมีเด็กจำนวนไม่น้อยที่ไม่รู้จักตัวเอง ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรได้ดี ไม่รู้ว่าจะเลือก
เรียนอะไร จะทำงานอะไรตอไปในอนาคต มีเด็กหลายคนที่ตัดสินใจเลือกเรียนและประกอบอาชีพตามเพื่อน
ทั้งๆ ที่ตนเองไม่ถนัด ทำให้ไม่มีความสุข เนื่องจากต้องทำงานที่ตัวเองไม่ได้รัก
เด็กไทยไม่รู้ว่า
ตนเองต้องการอะไร อยากทำอาชีพอะไร หลายคนเลือกอาชีพตามเพื่อน ตามที่พ่อแม่อยากให้เลือก และไม่ใช้
เฉพาะเด็กจบใหม่ที่มีปํญหาค้นหางานที่เหมาะสมกับตัวเองไม่เจอ แต่มีหลายคนที่ทำงานไปแล้วยังไม่รู้ว่างานที่
ทำเหมาะสมกับตัวเองหรือไม นอกจากนี้การเลือกเรียนตามๆ กัน เมื่อจบออกมาเด็กจะไม่ได้สนใจในสายอาชีพ
ของตนเอง ทำให้อัตราการวางงานในไทยพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ
โครงการความสุขของผู้ค้นพบ The Discoverer ผลิตวิดีโอคลิปเพื่อกระตุ้นให้เด็กได้ค้นหาตนเอง
ซึ่งเมื่อเด็กรู้ว่าตนเองชอบสิ่งใด ถนัดอะไร เด็กจะมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะทำสิ่งนั้นด้วยความรัก
(Passion) ทำงานด้วยความสุข นำไปสู่การมีคุณภาพชีวิตที่ดี
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "Babymime"
มิตรภาพ นำพาความสุข สู่การค้นพบในสิ่งที่รัก Babymine กลุ่มเพื่อนรัก 3 สหาย นักแสดงละครใบ้ ที่มีเอกลักษณ์การแสดงอันเรียบง่าย และเป็นกันเองกับผู้ชม โดยพวกเขาทั้ง 3 สามารถทำการแสดงที่ไหนก็ได้ ต่อให้มีฉากหลังเป็นสวนสาธารณะธรรมดาๆ ทั่วไป หรือแม้แต่โรงละครใหญ่ ที่มีพร้อมทั้งไฟ แสง สี เสียง ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ไหน หากทำให้ผู้คนมีรอยยิ้มได้ พวกเขาก็จะมุ่งตรงส่งความสุขในสถานที่แห่งนั้นโดยทันที และด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ บวกกับความสดใสร่าเริงของทั้ง 3 คน มันจึงทำให้การแสดงโชว์ของพวกเขา สามารถเข้าถึงได้ง่ายกับหลากหลายกลุ่มผู้ชม จนทำให้ใครต่อใครต้องอมยิ้ม และเพลิดเพลินใจ ไปกับเสียงหัวเราะแห่งความสุขที่พวกเขาตั้งใจจะมอบให้กับทุกคนที่เข้ามารับชม แต่รู้หรือไม่ ชีวิตที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของพวกเขานั้น ในความเป็นจริงแล้ว มันไม่ใช่ว่าหัวเราะได้ตลอดเวลา เพราะพวกเขาทั้ง 3 คน ต่างคนก็ต่างมีปัญหาในชีวิตจริง ที่หนักหนายิ่งกว่าการแสดง แต่พวกเขาก็ยังมีกันและกันอยู่เสมอ เลยทำให้พวกเขายังคงเลือกเดินในเส้นทางที่ตัวเองรัก นั้นก็คือการแสดงละครใบ้ และมันจะไม่มีอุปสรรคใด ๆ ที่จะมาหยุดไฟแห่งความสุขในใจของพวกเขาได้
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "Artrepreneur"
ภา-ภาวิษา มีศรีนนท์ หนึ่งในผู้ประกอบการงานศิลปะชาวไทย ที่ปรับเปลี่ยนสินค้าประจำท้องถิ่นให้อินเทรนด์ ผู้แบ่งปันความสุข และรอยยิ้มให้กับชุมชนมากมาย ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มชาวบ้านท้องถิ่น หรือแม้แต่ชุมชนชาวเขา โดยความสามารถด้านการออกแบบงานศิลปะ และฝีมือด้านหัตถกรรมของเธอ เรียกได้ว่าไม่เป็นรองใคร บวกกับพลังใจและแรงศรัทธาที่แรงกล้า เธอจึงอาศัยทักษะความรู้ที่เธอมี ถ่ายทอดสู่ชุมชนต่างถิ่น จนกลายมาเป็นผลิตภัณฑ์ที่แสดงให้เห็นถึงวัฒนธรรม ความเชื่อ และประเพณี ที่ผสานความคิดสร้างสรรค์อย่างลงตัว อีกทั้งเธอยังเป็นหนึ่งในผู้ที่ผลักดันให้ชุมชนเกิดอาชีพด้านหัตถกรรมพื้นบ้าน จนเกิดเป็นรายได้หมุนเวียนภายในชุมชน โดยสินค้าหัตถกรรมทั้งหมดเธอจะเป็นผู้ออกแบบด้วยตัวเอง รวมไปถึงการแบ่งปันทักษะความรู้ด้านงานศิลปะ เพื่อให้ชาวบ้านในชุมชน สามารถนำไปต่อยอดได้
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "MY LIFE IS HERE"
แม้ไม่ใช่คอกาแฟ แต่ทุกคนก็น่าจะเคยได้ยินเรื่องราวของ ‘อาข่า อ่ามา’ แบรนด์กาแฟเพื่อสังคมที่ก่อตั้งโดย ‘ลี-อายุ จือปา’ หนุ่มชาวอาข่าที่พัฒนารสชาติกาแฟได้ดี จนขยายสาขาออกไปไกลสู่ตลาดต่างดินแดน แต่ความภูมิใจและความสำเร็จที่เกิดขึ้น ก็ไม่ได้อยู่แค่ที่แบรนด์ร้านกาแฟที่เขาสร้างมาเท่านั้น เมล็ดกาแฟที่ใช้ในร้านยังเป็นเมล็ดกาแฟจากหมู่บ้านแม่จันใต้ที่ปลูกในชุมชนบ้านเกิดของเขาอีกด้วย อีกทั้งยังเป็นเป็นความสุขที่ได้กลับมาทำงานร่วมกันกับคนในชุมชน มาพัฒนาพื้นที่เกษตรกรให้มีรายได้ที่ดีขึ้น และได้ทำอะไรดี ๆ เพื่อสังคม ด้วยความสุขที่ได้กลับมาอยู่บ้านที่ล้อมรอบไปด้วยความเป็นกันเองของคนในชุมชน กับความเป็นธรรมชาติที่รู้สึกสงบ มันทำให้เขารักพื้นที่ตรงนี้และอยากอยู่ที่นี่ ที่บ้านเกิด ของเขา เพื่อขายกาแฟคุณภาพระดับโลกให้ผู้บริโภค และช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตของชาวอาข่าผู้ผลิตในเวลาเดียวกัน เพราะฉะนั้น แบรนด์กาแฟ อาข่า อ่ามา มันจึงเป็นมากกว่ากาแฟที่ซื้อมาขายไป แต่ทุกเมล็ดกาแฟเกิดมาเพื่อสะท้อนความเชื่อ ในการอยู่ร่วมกันของวิถีเกษตรกร คนเมือง และป่าว่าเป็นสิ่งสำคัญ แถมยังช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตของชาวอาข่าผู้ผลิตในเวลาเดียวกันได้อีกด้วย
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "Journey of hope"
"ครูสุเทพ เท่งประกิจ" ชายผู้เป็นดั่งพ่อคนที่สองของเด็กนักเรียน โรงเรียนบ้านคลองน้ำใส ณ พื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ แม้เส้นทางของการเป็นครูจะไม่ได้ราบเรียบเท่าไหร่นัก ต้องเสียสละและอดทน จนเกินกว่าที่เราทุกคนจะเข้าใจ ซึ่งหากตัวเราไม่ได้ยืนอยู่ในจุดของอาชีพครู เราก็คงจะไม่รู้เลยว่า ความรักที่ครูมีให้นั้น มันยิ่งใหญ่ขนาดไหน โดย"คุณสุเทพ เท่งประกิจ" ครูผู้รักในการมอบให้ ให้ความหวัง ให้ทางส่องแสง ให้ความรู้ ด้วยหัวใจที่มุ่งมั่นในการเปลี่ยนแปลง เขาทุ่มเททั้งกำลังกาย และพลังใจ อย่างไม่มีหยุดหย่อน จนสามารถทำให้โรงเรียนบ้านคลองน้ำใส มีการพัฒนาคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น จากโรงเรียนที่ขาดแคลน จนกลายมาเป็นโรงเรียนที่มีครบทั้งอุปกรณ์การเรียน บุคลากรครู และแหล่งความรู้ รวมทั้งน้ำและไฟฟ้า โดยเขาได้ส่งมอบความสุขให้กับเหล่าลูกศิษย์และคนในชุมชนทั่วทั้งหมู่บ้านคลองน้ำใสได้มีเสียงหัวเราะและความสุขล้นใจ ถึงแม่จะต้องพบเจอความเสี่ยงของภัยอันตราย แต่ด้วยความภาคภูมิใจ ที่ได้เห็นลูกศิษย์ของตน ได้นำความรู้ที่ได้ ขับเคลื่อนตัวเองจนประสบความสำเร็จ สิ่งนั้นคือสิ่งเดียวที่เป็นพลังใจ อันเป็นเชื้อไฟให้เขายังคงส่งต่อความสุข โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน เพราะในจุดที่เขายืนอยู่นั้น คือความสุขที่มีคุณค่าสำหรับเขา และมันคงไม่มีสิ่งใดมาทดแทนความสุขตรงนี้ได้
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "DO IT WITH LOVE"
นาทลดา ธรรมธนาคม หรือ โบว์ สุดยอดสาวนักร้อง Opera ผู้ค้นพบความสุขจากการร้องเพลง โดยเธอมีทั้งน้ำเสียงอันทรงพลัง และจิตใจที่เข้มแข็ง บวกกับความพยายามอย่างไม่ย่อท้อ ถึงแม้ว่าตัวของเธอจะเกิดในชุมชลคลองเตย แม้ว่าจะเคยไม่มั่นใจในเรื่องของภาษา แต่เธอก็ได้พิสูจน์แล้ว สำหรับเธอแล้ว สิ่งเหล่านี้มันไม่ใช่ปัญหาที่จะทำให้เธอหยุดเดินตามความฝัน เพราะสิ่งที่สำคัญคือโอกาส และเมื่อไรที่เราได้รับโอกาส เราต้องคว้ามัน เรียนรู้เพื่อก้าวเดินไปในเส้นทางที่ตัวเองเลือก ด้วยรอยยิ้นและความสุข ซึ่งถือได้ว่าตัวเธอมาไกลเกินกว่าที่ใจหวังมากแล้ว ใครจะคิดว่าจากเด็กสลัมครองเตย ที่หลงรักในการร้องเพลง จะก้าวไปสู่การสร้างชื่อเสียงในระดับโลก จนได้การยอมรับจากนานาประเทศ ซึ่งก็ได้สร้างความตะลึงแก่ชาวต่างชาติมาแล้วนับไม่ถ้วน
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "เมย์ รัชนก อินทนนท์"
จุดเริ่มต้นในการเดินทางสู่ความสำเร็จ ที่ทำให้เมย์ รัชนก อินทนนท์ เติบโตจนกลายมาเป็นนักแบดมินตันหญิงเดี่ยวขวัญใจชาวไทย ผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่าเป็นมือหนึ่งของโลก ที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์แบดมินตัน โดยเธอได้สร้างความสุขและรอยยิ้มให้กับคนไทยมาหลายต่อหลายครั้ง อะไรคือสิ่งที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้ สามารถก้าวข้ามขีดกำจัดของร่างกายและจิตใจของตัวเองได้ขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะระเบียบวินัย และความทุ่มเท ที่เป็นดังเครื่องมือที่จะสร้างขุมพลังอันยิ่งใหญ่ เพื่อคว้าชัยชนะมาไว้ในอ้อมกอด หรืออาจจะเป็นความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่เธอรักมาตลอด อย่างการตีแบดมินตัน แต่จะด้วยเส้นทางไหนนั้นมันไม่สำคัญ เพราะในปัจจุบันเธอได้พิสูจน์แล้ว ว่าเธอได้ทำมันด้วยรอยยิ้มที่มาจากพลังแห่งความสุขในหัวใจ *ร่วมไว้อาลัยกับการการจากไปของคุณแม่คำผัน สุวรรณศาลา ยอดคุณแม่ ผู้เป็นดังเบื้องหลังแห่งความสำเร็จของ เมย์ รัชนก อินทนนท์ เราจึงขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง และต้องขอขอบคุณแม่คำผัน ที่ทำให้สาวนักตบลูกขนไก่คนนี้ ได้เติบโตขึ้นมาอย่างมีคุณภาพ และสร้างความสุขแก่คนไทยทุกคน
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "GIVE IT ALL"
ถึงแม้ว่าเส้นทางของการเป็นนักรบเสื้อกาวน์จะยากลำบากเพียงใด แม้จะต้องใช้ต้นทุนที่มากกว่าคนอื่นก็ตาม แต่เธอก็ยังพยายามอย่างถึงที่สุด เพื่อเติมเต็มความสุขที่อยู่ภายในใจ และที่สำคัญเธอไม่เคยหยุดที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆ คว้าโอกาสที่น้อยนิด จนนำไปสู่ความสำเร็จของชีวิตในนามของ "แพทย์หญิง" แห่งโรงพยาบาลโนนคูณ สำหรับเธอแล้วต่อให้ชีวิตนี้จะเหลือเพียงแค่ความหวัง เธอจะให้ความหวังที่อยู่ภายในใจ เพื่อเป็นดั่งแสงที่ค่อยนำทาง ที่จะส่งเธอให้ได้ถึงยังเส้นชัย ดั่งที่ใจเธอหวัง
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "YESTERDAY TODAY TOMORROW"
เราเชื่อว่าทุกคนคงมีเพื่อนที่รู้ใจ เพื่อนที่คอยอยู่เคียงข้างคุณเวลาที่คุณหลงทาง พร้อมที่จะยิ้มและสุขไปพร้อมกับคุณเสมอ ถึงแม้จะมีบางครั้งที่ต้องมีเรื่องผิดใจกัน แต่ในคำว่าเพื่อนเราก็พร้อมให้อภัยกันและกัน พวกเขาทั้ง 3 คน ก็เช่นกัน ด้วยมิตรภาพที่ก่อร่างสร้างเยื่อใยของความผูกพัน ถึงแม้วันเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน แม้จะเจอเรื่องราวมากมาย ทั้งสุขและทุกข์ แต่พวกเขาก็ไม่เคยปล่อยมือกันและกัน โดยเส้นทางที่พวกเขาทั้ง 3 เลือกเดิน จะขาดใครคนใดคนหนึ่งไปไม่ได้ เพราะมันเป็นความสุขที่พวกเขาร่วมกันสร้างและมันไม่อาจหาสิ่งใดมาทดแทนได้เลย
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "POSITIVE THINKING POSITIVE LIFE"
ผลจากสิ่งไม่คาดคิด เปลี่ยนเป็นสิ่งที่จุดประกายความฝัน ให้มาเป็นนักวิทยากรสร้างกำลังใจ เพิ่มพลังบวกในชีวิตให้กับผู้คนมากมายที่ประสบพบเจอกับอุบัติเหตุ ประสบการณ์ร้ายๆ หรือเรื่องราวไม่คาดฝันในชีวิตให้มีแรงใจที่จะสู้และก้าวข้ามผ่านมันไปให้ได้ ความสุขที่ค้นพบจากการได้ไปบรรยาย บอกเล่า ถ่ายทอดเรื่องราวๆ ดีดีจากหัวใจที่ส่องสว่างของเธอ เธออยากที่จะส่งต่อมุมมองเชิงบวกที่ดีนี้ให้แก่ผู้คนมากมาย เพราะมันคือสิ่งสำคัญสำหรับผู้คนที่สูญเสียกำลังใจ การที่เธอได้ผ่านพ้นอุบัติเหตุในครั้งนั้นผสานกับทัศนคติของเธอในทุกๆ วันนี้ทำให้เธอเข้าใจความรู้สึกของผู้คนได้อย่างดี และนี่เป็นสิ่งที่เธออยากจะปลอบโยนพวกเขาด้วยรอยยิ้มจากหัวใจที่สดใสของเธอ น้องธันย์ ณิชชารีย์ เป็นเอกชนะศักดิ์ ปัจจุบันเธอทำงานหลักอยู่ที่โรงพยาบาลเกษมราษฎร์ประชาชื่น ในตำแหน่งผู้สำรวจความสุขของคนไข้และอีกหนึ่งงานที่สำคัญต่อเธอ คืองานวิทยากรให้กำลังใจเชิงบวก การที่เธอต้องสูญเสียขาทั้ง 2 ข้างไม่ได้บ่งบอกว่าเธอจะเดินไม่ได้อีกต่อไป เพราะมันได้พิสูจน์มาแล้วว่าการที่มีขาเทียมหรือนั้งรถเข็นมันก็ทำให้เราเดินต่อไปได้เหมือนกัน เพียงแค่เปลี่ยนความคิดที่บั่นทอน เป็นมุมมองที่ดีต่อใจ แล้วโลกที่หม่นหมองไป จะกลับมาสดใสในทันที
ความสุขของผู้ค้นพบ ตอน "The Silent Queen"
เรื่องราวของ ปุ๊กกี้-กาญจนา พิมพา’Miss Deaf Thailand 2019 ผู้ได้รับรางวัลตำแหน่ง Miss Deaf Asia 2019 จากประเทศแอฟริกาใต้ เธอสามารถพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็นแล้วว่า เธอมีความพยายาม ความตั้งใจ และทำอย่างเต็มที่กับโอกาสที่ได้รับ และที่สำคัญเธอได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข จากการค้นพบเส้นทางความฝันของตัวเอง มันจึงทำให้เธออยากแบ่งปันเรื่องราวที่เป็นแรงบันดาลใจ เพื่อส่งการเปลี่ยนแปลงตัวเองให้แก่คนพิการ และผู้คนที่ยังต้องการพลังแรงใจ รวมไปถึงคนทั่วไปในสังคม ให้เห็นคุณค่าในตัวเอง ดังนั้นเราทุกคนควรทำความเข้าใจ และมีแนวคิดที่ดีต่อคนพิการในสังคม เพราะไม่ว่าจะเป็นคนหูหนวก หรือผู้พิการด้านอื่นๆ ก็มีความสามารถในการทำสิ่งต่างๆ ได้เทียบเท่ากับคนทั่วไป ขอแค่มอบโอกาสให้พวกเขาได้พิสูจน์ในศักยภาพของตัวเอง โดยเฉพาะผู้พิการทางการได้ยิน เนื่องจากในบรรดาผู้พิการทั้งหมดบนโลก คนหูหนวกนั้น จะมีโอกาสในการทำงานน้อยที่สุด สาเหตุเพราะการที่พวกเขาไม่ได้ยิน มันเป็นอุปสรรคต่อการสื่อสารในการทำงานอย่างมาก แต่สำหรับ ปุ๊กกี้ เธอเชื่อว่าทุกคนมีศักยภาพ สามารถพัฒนาและประสบความสำเร็จได้ดังเช่นเธอ ขอเพียงตัวเราลบความบกพร่องภายในใจมันออกไป เราจำกัดทางกายภาพทางร่างกายได้ แต่ต้องไม่จำกัดศักยภาพหรือคุณค่าที่ตัวเองมี
